توجه به جنس مخالف و شناخت آن نيازي فطري و رواني است كه حد و مرز آن را فرهنگ ها و فضاي اجتماعي جامعه ترسيم مي كند. در كشورهاي اسلامي كه قوانين مدني و فرهنگ نهادينه شده در اذهان مردم بر پايه دستورات دين مبين اسلام است؛ از همان ابتداي سن بلوغ كه اولين نگاه ها و گرايش ها به سوي جنس مخالف كشيده مي شود، دستورالعمل هايي براي تعامل سالم و عفيف ميان مردان و زنان نامحرم در خانواده و جامعه لحاظ شده است. دستور العمل هايي كه زن را در حجاب و مرد را با نگاهي عاري از شهوت به حضور در جامعه فرا مي خواند....
برای مطالعه متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید